Поголема група на Роми Коритари од Подравина започнаа да се доселуваат од Романија после 1855 година, кога таму беше укинато ропството , иако во Подравина беа присутни од почетокот на 19 век. Најпрво ги населиа реоните помеѓу Подравина и Меѓумурие а потоа и останатите краишта на Хрватска.

Во Подравина пристигнаа од Унгарија, кое како потврда за тоа се и нивните унгарски презимиња (Балог, Богдан, Каланјош, Игнац, Чонка, Њергош, Компак…). Интересно е дека презимето Оршош го носеа само жените. Со своите имиња и презимиња не им даваа некоја посебна важност , и ги менуваа како им одговараше.

Децата беа јрстени во црква, а умрените ги погребуваа на локалните гробишта во присуство на свештеници, најчесто покрај гробишните огради. Инаку не се венчаа. Основен занает им беше изработка на дрвени предмети како што се корита, прибор за јадење, гребалки, прибор за готвење, саксии, чини и слично.
Инаку овие краишта ги одбраа како место за живеење поради шумите и поради меките дрва (врба, топола) од кои ги изработуваа сите споменати дрвени предмети.

Живееа во рачно изработени живеалишта -колиби од гранки и кал вкопани во земјата и под шатор. Своите примитивни живеалишта ги подигаа во тие шумски реони во непосредна близина на некое село, воденица или речни скелиња.

На тој начин им беа на дофат на локалното селско население со продажба натие предмети кои тие ги изработуваа, и исто доаѓаа и по куќите каде ако луѓето се снабдат со дрво тие предмети им ги изработуваа во нивните дворишта. Коритарите се номадкса ромска група, и тие места за живеење повеќе им служеа како привремено престојувалиште.

Жените Ромки исклучиво се занимаваа со гатање каде дететео ќе го замотаа и преку грб ги носеа така што одеа од куќа до куќа, а постарите деца трчкараа околу. Новороденчињата ги носеа во мали корита поврзано со врвски од текстил. Инаку Коритарите го користеа јазикот „ljimba d bjaš“, бајашки дијалект од старороманскиот јазик но и унгарски.

Познати се по тоа што јаде месо на умрено животно, а ежот им беше како десерт во нивното мени. Исто обожаваа ракија и тутун. Облекуваа износени алишта во шарени бои, а машките носеа плетеници исто како и жените.

За состојбата на Ромите во Хрватска доста зборува и фактот дека официјалниот попис не може да потврди колкав е всушност бројот на Ромите. Спротивно од предрасудите за нив како оние кои го „користат системот„ некој од Ромите го кријат и своето потекло која ја разбираат како стратегија за да се опстане, пишува регионалниот портал „Билтен„

Ревизионизмот и негирање на геноцидот врз Ромите во Втората светска војна, стана како дел од „медиумската култура„ предупреди на преставување на прирачникот за судбината на Ромите во т.н. НДХ, историчарот и авторот Данијел Војак.

Во Хрватска ромската популација е релативно мала и според пописот на гражаните во Хрватска од 2011 година ги има околу 17.000. Но истражувањата од Канцеларијата за човекови права и правата на националностите од 2011 покажа дека најмалку 24.524 лица се од ромската популација.

Дека дискриминацијата и предрасудите кон Ромите во Хрватска се секојдневие ја покажува и информацијата од Канцеларијата од правобранителот и дадените преставки. Всушност 28% од Ромите навеле дека барем еднаш во текот на годината се соочиле со дискриминација, а 17% од нив навеле дека во текот на животит доживеале и физички напад само затоа што се Роми.

Кога станува збор за вработувањето , дури 44% од Ромите се невработени, и уште 22% се со статус домаќинки , односно се грижат за домаќинство со полно работно време.

Станбените услови кај ромските домаќинства дури 43% од нив немаат вода преку водоводот, половината немаат бања со туш, 73% немаат канализација а секое дестео домаќинство нема електрична енегрија.

Просечен месечен приход во ромското домаќинство , без разлика на изворот на приходи изнесува околу 550 евра,што е доста под просекот за доволни средства за остварување на основните животни потреби.