Казанџискиот занает е многу стар. Еден од последните такви ромски занатетчии во ромската населба во Какањ, БиХ ја има и Паша Бајрамовиќ. Тој вели: „Во моето семејство ова е генерациски занает пренесено од колено на колено. Уште од моето најрано дество го запознав чеканот и казанџискиот занает. Татко ми , неговиот дедо и прадедо беа одлични казанџии, од нив ја наследив вештината и знаењето и продолжив со традицијата кој полека изумира„ вели Паша. Овој стар занает на Паша му е основна егзистенција и го храни семејството. По неколку генерации вели Паша дека веројатно тој ќе биде последниот кој се занимава со овој занает. „Децата веќе не се заинтересирани да учат казанџискиот занает, а ниту во образованието не постои ваков смер„ вели Паша.
Инаку казанџискиот занает според Паша е уметност. Тој вели дека во 2009 година се формира Здружението „Казанџилук„ Какањ , кој дел од своите ракотворби ги организираат како изложби и саеми.
За тие прилики го направи и експонатот Стариот мост. Тој експонат Паша секогаш со гордост го покажува. Покрај овој експонат Паша го направи и експонатот Мостот на Мехмед паша Соколовиќ во Вишегард (Мостот на Дрина ) и Ибрик во висина од два метри. Казанџискиот занает е уметност а уште поголеми уметници се Ромите во денешно време кој едвај успеваат да преживеат еден ден.
