Кај Ромите е обичај девојките да бидат побарани – „Просидба„ и овој обичај е проследен со многу неопходни дејствија.
Само зборот „просидба“ не кажува многу за овој обичај, па еве го неговиот нешто поопширен опис. Кога родителите ќе решат дека нивниот син е подготвен за брак, прво прашуваат каде има девојки кои би можеле да се мажат. Кога ќе дознаат за нив, прашуваат која од нив е најубава и најбела. За Ромите важно е девојката да е со светла кожа, за да биде гордоста што е можно повисоко.
Затоа што кога една Ромка има бела кожа и долга црна коса, тоа значи дека е убава. А кога таква убавица ќе стане нечија снаа, тоа е голема гордост, пред се за нејзините родители, потоа за момчето со кое се омажила, а особено за куќата во која дошла. Така стана изреката: Si ma čhori, parni sar rakhlori, или Si ma bori, parni sar rakhlori. (Имам ќерка, бела како неРомка, или: имам снаа, бела како неРомка.).
Кога ќе се најде таква девојка, тие ја запросуваат, без разлика дали луѓето која просат ги познаваат нејзините родители. Кога ќе стигнат пред куќата во која е девојката, тие најчесто го започнуваат разговорот со зборовите: Добровечер домаќине! Слушнавме дека имаш девојка за мажење, па затоа дојдовме. Тие зборови му даваат до знаење на газдата на куќата кои се тие и што сакаат. Ако газдата мисли дека неговата ќерка е стасана за мажење, ги кани дома. Во спротивно нека знаат дека неговата ќерка е уште мала и дека не сака луѓето кој имаат намера за просидба во куќата.
