Велат од лаги никој не умрел… И навистина така е. Но затоа пак умира пријателството, довербата, човечноста…
Човекот вреди колку и неговиот збор. А, кога зборот не ги следи делата, нема човек.
Политиката е сериозна работа за сериозни луѓе, мора да нуди квалитетни решенија за заедницата и никако не смее да биде анархистичка. А, ние денес, за волја на вистината, имаме „стенд ап“ политиканти.
Од јавната сцена направија валкана бара во кое се е дозволено – навредување, лажење, пцовки и етикетирање… Тоа е моделот кој ни го „продадоа“.
Го уништија критичкото размислување и направија подлога на која успева секоја лага или финта.
Може ли некој да се занимава со политика, да помине низ таа бара, а да остане чист, неизвалкан, просто речено пристоен и одговорен? Во овие моменти како што функционираат јас мислам дека – неможе!
Директори, советници на директори, раководители на сектори, државни службеници… На сите нив им е важна само позицијата, платата, бенифициите, а за народот ги заболе онаа работа.
Политички марионети, кукавици, паразити, лицемери… Не знае човек која лоша деноминација да ја одбере со која би го нарекол начинот на делувањето на политичките актери кои опстануваат како одраз на нашата граѓанска волја.
Ако сте еден од ретките кои ќе оставите впечаток на пристоен човек кому може да му се верува, кој сака и може да ги реши проблемите, нема да се вклопите во класичниот стереотип, и станувате мета на политички игри, злобници и профитери, кои по секоја цена ќе сакаат да ви го извалкаат образот, и да ја разбијат перцепцијата во јавноста за вас како некој кој навистина се обидува да се издигне над таа „депонија“.
Политичките борби меѓу „нашите и „вашите“, „станаа војна меѓу доброто и лошото, а војната бара безусловна поддршка за водачот на племето“. Ако кажете нешто лошо против „вашите“, тоа значи дека сте предавник, а предавниците треба да бидат „протерани“.
Затоа вие добронамерните и искрените во оваа бара полна со „политички крокодили„ најдобро е „Памет во глава и задникот до ѕид!
