Сите знаеме дека Република Бугарија е една од економски најслабата членка на ЕУ, заедно со Романија. Тоа многу „боли„ кога знаеш дека си дел од европското семејство, а сепак со на дното од економски аспект. Затоа и Бугарија е земја која прави напори нивните граѓани да останата во државата, а не да се иселуваат во државите од Западна Европа. И затоа фрустрациите да го задржи својот граѓанин во својата земја е уште поголема. Тоа прави и веднаш да се пронајдат главните „виновници„ за тие состојби. И како по некоја нивна логика – „дежурен виновник„ за сите тие состојби секогаш се – Ромите! И тука веќе колата тргнува незапирливо „низ удолница„. Сегрегација, дискриминација, изолирање, дистанцирање, прекршување на основни човекови принципи во сите сфери во бугарското општество се едно секојдневие во таа држава. Уште поголема е „бељата„ ако има да речеме избори и борба за власт меѓу бугарските политички фактори, секогаш е застапена и една патриотска реторика – антиромски дискурс. Затоа што ако ги „средат„ Ромите веднаш Бугарија ќе застане на нозе и од утре таа ќе биде прекрасно место за живеење! Да биде уште поголем хаосот, додека сите надвор од Бугарија точно ја „покажуваат со прст„ како држава која на секој начин ги прекршува основните права на Ромите, внатре во Бугарија најголем број од организациите (вклучувајќи ги и бугарските Ромски НВО), некако „мижат„ и се многу тивки во своите реакции за тие состојби. Дали државата се труди на некој начин со „финансиски„ инфузии го замолчуваат или е нешто друго , тие си знаат.
И токму затоа јас во оваа колумна како Претседател на Интернационалната Ромска Унија – ИРУ, и пред се како човек –Ром, кој редовно реагираше, испраќаше протесни ноти и реакции како до бугарските така и до европските институции поради видливите дискриминаторски акти од страна на Бугарија кон тие Роми, чувствувам потреба дека потребно е да се стави крај на тие неправди кон Ромскиот нардо во Бугарија , но и за Ромите насекаде во Европа.
Тој крај е всушност еден правен лек –инструмент кој може да биде многу корисен. Терапијата се вика –Ромски Омбдусман – Контакт Поинт!
Токму тој Ромски Омбдусман и неговиот тим на европско ниво треба да ја игра главната улога во спречување на таа – се поголема антиромска кампања!
Од европски агол на гледање работата е кристално јасна: ѕид околу етнички дефинирани ромски населби е јасен случај на гетоизирање, сосем независно од тоа како аргументира мнозинството од населението или пак властите. Сегрегација на ромските деца во улилиптата, дискриминација на работните места, па се до посебни здравствени режими и протоколи само во ромските населби за време на Пандемијата со Ковид 19 се кристално јасни насоки, кој тој тим на Ромскиот Омбдусман – Контакт поинт ќе ги има како факт и доказ на кој ќе работи.
А „самобендисаноста„ на Бугарија е уште повидлива и сега кога на мојата држава кај што живеам – Македонија, и поставува вето за почеток на преговорите со ЕУ за нејзин влез. Оспорува историја, јазик, народ, култура на една нација кој сите добро знаат дека е мирна без некој претензии за туѓи територии и геостратешки цели.
Замислете обратна ситуација, да беше например Македонија и Србија во ЕУ, а Бугарија да чекаше влез во ЕУ, како ќе се чувствуваше Бугарија ако Македонија и Србија „прочешлаа„ налку по минатото на Бугарија за време на Втората Светска Војна кога делови од Македонија и Србија беа под протекторат на Бугарија како сојузинк тогашна главната сила Германија? Тогаш гарант ќе бараа „прошка„ за минатите историски грешки, и немаше толку да се удираат во гради за нивниот „бугарски идентитет„.
Се на се мој заклучок е дека Бугарија е „зрела и печена„ да одговара пред Европскиот суд за дискриминација врз Ромите и ИРУ ќе инсистира на тоа да се изнајде решеније и да профункционира Ромски Омбдусман – Контакт поинт! Времето е пред нас!
