Социјала

Бегалците Роми во Украина раскажуваат за дискриминација

Стотици Роми во Украина се соочуваат со неизвесна иднина во главниот град на Молдавија Кишињев бидејќи многумина не се документирани.

Кристина (41) е една од нив. Таа изгуби се што поседуваше откако Русија ја бомбардираше нејзината куќа во источниот украински град Харков.

„Харков сега е како мојата дланка. Куќите на луѓето и центарот на градот се уништени, не остана апсолутно ништо“, изјави таа за Ал Џезира.

Бидејќи бомбите го уништуваа единствениот дом што некогаш го имала, сè што можеше да направи е да ги зграби децата и да замине. Сега, е на сред пат, без документи или поим за нејзините следни чекори.

„Ако бомба падне врз вашата куќа и слушнете пукање од тенк, што ќе земете прво, документи или вашите деца“, праша таа.

Кристина отпатува од Харков до Лавов, а потоа до границата со Молдавија. Но, таму, вели таа, поминала четири дена на студ чекајќи да влезе во Молдавија, без храна и вода.

Откако најдоа засолниште, таа и другите Роми беа избркани од нивните шатори од страна на украинските гранични власти.

Кристина е една од околу 400.000 Украински Роми кои, покрај траумата од војната, мора да се справат и со дискриминација долж нивната евакуација надвор од Украина.

Link: https://www.aljazeera.com/news/2022/3/7/ukraines-roma-refugees-recount-discrimination-on-route-to-safety

Центарот за социјални работи на Србија со измама дале ромско девојче на посвојување во Шведска

Граѓаните на Шведска кои посвоиле девојче од Србија биле измамени од Центарот за социјална работа и државата Србија. Во ова, како и во многу случаи на посвојување, децата беа земени од нивните родители и дадени на згрижувачки семејства. И покрај тоа што родителите на детето имаа желба да контактираат и да го вратат родителското право, социјалната служба и нејзините работници го отуѓиле детето од неговите родители, роднини, згрижувачки родители, како и жители на оваа земја кои можеле да бидат посвоители.

Овој тип на протокол и отуѓување се оспорува исклучиво за маргинализираните групи на општеството. Претежно Роми. А тие родители Роми наместо да бидат издржувани и помогнати од социјалните служби, тие всушност се измамени, изиграни, исклучени...

Мајката на ова девојче, посвоено во Шведска, не се откажала од своето родителство ниту го оставила своето дете. Секое дете има право да го знае тоа. Секое дете има право на својот родител!

Link: https://www.facebook.com/groups/270217493103991/user/100041536455484/

Ромите во ЕУ

Ромите се најголемото етничко малцинство во Европа. Од вкупно 10-12 милиони во Европа, околу 6 милиони живеат во ЕУ, а повеќето од нив се државјани на земја од ЕУ. Проценетиот удел на Ромите во земјите на ЕУ во 2012 година се движеше од 10,3% во Бугарија, 9,1% во Словачка, 8,3% во Романија, 7% во Унгарија, 2,5% во Грција, 2% во Чешка и 1,6% во Шпанија, до помалку од 1% во повеќето други земји. Прекумерна сила, полициска бруталност и недолично однесување кон Ромите продолжуваат да се пријавуваат низ ЕУ, во согласност со наодите на Агенцијата за фундаментални права на Европската унија (FRA) од 2020 година.

Извештајот на ФРА, исто така, откри дека Ромите се предмет на широко распространета сиромаштија, несоодветни услови за живот, лошо здравје, исклученост од пазарот на труд и малтретирање.

Link: https://www.worldrroma.org/2022/12/romani-people-in-eu.html?fbclid=IwAR12ac5FndFKL-PTyx37dKfUImKuiKJxWY7CUYXtWzOrMQgF5FOQDa5_fok

Нема компензација за ужасот на дваесетте милиони принудни работници

На 17 декември 1999 година — Германските, американските и источноевропските функционери склучија историски договор за компензација за принудна работа за време на нацистичка Германија, 54 години по Втората светска војна.

Имаше околу 4,6 милиони воени затвореници кои беа принудени да работат во Германија. Војниците и подофицерите биле во логорите наречени „сталаг“ (Stalag, скратено од Stammlager, преведено како „базен логор“), а офицерите во „offlazes“ (Offizierslager). Врз основа на меѓународното право, „Договорот за постапување со воените затвореници“, кој исто така Германија го потпиша во 1929 година, изречно е дозволено тие да се вработуваат како работници, а подофицерите како надзорници на таквата работа, без никаков надомест. , под услов да не го прават, тие можат да се вклучат во работа што би била поврзана со „воени активности“ или на опасни работни места. Заробените офицери биле поштедени од работата.

Со децении по војната, затворениците кои останаа во концентрационите логори повеќе од шест месеци добиваа некаков вид на компензација од Германија. Дваесет милиони принудни работници во нацистичка Германија не добија ништо.

Link: https://www.vreme.com/vreme/odsteta-za-uzas/