Култура

Според гледачите „Небо точак земја„ ги дразнува таговните емоции кај гледачот

Премиерата на документарцеот „Небо , Точак, Земја„ е зад нас но сепак сеуште не стивнуваат реакциите на тие кои беа дел од премиерата на 31 август.
Според реакциите како што велат филмот на мошне спокоен начин и со смирен тон ја пренесува драматичната историја на Ромите, без оваа вообичаена тага, што се јавува кога се гледа документарец за луѓе кои страдале. Сосема достоинствено и без обид дополнително да се дразнат таговните емоции кај гледачот. Од позиција на гледач, неоптоварувачки филм.
Истовремено според другот дел од страна на гледачот вели дека Документарниот филм "Небо, точак, земја" визуелно ја претстави научната експликација за потеклото на Ромите. Од аспект на видео продукцијата, велат дека успешно е склопена приказната преку интересни визуелни ефекти како и материјали кои за прв пат се презентирани. Тие го препорачуваат филмот до пошироката јавност со цел запознавање со историјата.

Овации на премиерата на „Небо –Точак –Земја„ – Тивка нарација за бурна и драматична историја на Ромите

На 31 август во Кинотека на Македонија на отворениот простор, во летен амбиент и поради пандемијата со Ковид 19 со ограничен број на посетители (осумдесетина поканети) се одржа премиерата на документарниот филм за историјата на Ромите „Небо-Точак-Земја„ . Беа поканети дел од дипломатскиот кор, преставници од Владата и Парламентот на РС Македонија, општински преставници, културни и филмски работници како и други.

Пред премиерата му беше одедена почит со едноминутно молчење на истакнатиот ромски етнолог и истражувач проф. Др Трајко Петровски кој воедно со своите искажувања беше и дел од овој филмски проект.

По проекцијата на филмот свој говор имаше и продуцентот на овој филм Зоран Димов и дел од екипата која работеше на овој филм, како и дел од присутните високи гости. Овациите на крајот од филмот беше знак дека на присутните филмот ги „допре„ .

Впечатоците на присутните беа измешани, од една крајност на тој начин што дознаа многу интересни дотогаш непознати факти за Ромите од нивната историја, традиција, култура и воедно допрени од трагичната и тешка судбина низ разни периоди во историјата.

Еден од присутните новинари во својот впечаток и импресии напиша: „Филмот е одличен, многу 'тивко' соопштува бурна и драматична историја, прилично спокоен за гледање, а вознемирувачки со самата тематика, богат со разни битни и архивски материјали„.

Сега на ред е „Небо –Точак – Земја„ да го „освојува„ светот низ разни фестивали.

Моментот кој на Александра Александровиќ и се смени животот: Наставничата ме прозива на час и се слушам себе си како велам „Да јас сум Ромка„

Се издигна над сите и им покажа која е таа! Борбата беше тешка и мачна но вредеше. Но како се избори за свое место во општеството и ги победила сите предрасуди кон Ромите , раскажа Александра Александровиќ (28) од Нови Сад.

- Да, бев дискриминирана поради мојата боја на кожа и затоа што сум Ромка. Има различни начини на дискриминација.

Кога бев во трето одделение во основното училиште, наставничката ги раздели децата , белите од потемните. Белите деца беа сместени во првите клупи напред, а децата со темна боја на кожата ги смести во последните клупи, и тоа со еден празен проред меѓу тие клупи.

Кога и да дигнев рака за да одговорам на нејзините прашања , таа ме игнорираше. Како да не постоевме ние потемните деца од последните клуп- се подсетува Александра на своето детство.

-Дојдов дома расплакана и му кажав на татко ми што се случува. Утредента татко ми отиде на училиште , разговараше со наставничката и состојбата повеќе не беше таква.

Но по неколку дена наставничката додека ни ги проверуваше домашните задачи ме запраша, Александра дали ти си Ромка? И одоговорив: „ Да јас сум Ромка„. Во тој момент настана молк и тишина, децата ме гледаа, како да сум рекла нешто ужасно и страшно.

- Сите сме свесни фрка додека сте дете сето тоа интензивно го преживувате , дека тогаш се трасираат многу работи и се поставуваат темелите за понатамошниот живот.

- Инаку дискриминацијата и расизмот и понатаму постојат . но тоа што можам да го направам е тоа да не дозволам да влијае врз мојата психа, и да не дозволам да паднам.

- Паралелно со основото посетував и нижа музичка школа во „ Исидор Бајиќ„ во Нови Сад и главен инструмент ми беше армоника. Потоа запишав и средна музичка школа , главен инструмент клавир, но исто така ја задржав и хармониката и свирев во оркестарот.

Потоа се запишав на Академијата за уметности . студиски програм Етномузикологија, со главен инструмент тамбура и клавир. По дипломирањето запишав и Мастер студии во Театарот , драмски департман во новосадската Академија за уметности. Зимскиот семестар го посетував во Нови Сад, а летниот во Норвешка во градот Берген преку Еразмус програмата за размена мна студенти. Успешно го одбранив мастерот и тезата со наслов: „Интеркултуралност низ наставните единици по предметите музичко и математика„ и се стекнав со диплома мастер драмски педагог, напомена Александра.

Link: https://www.blic.rs/slobodno-vreme/trenutak-koji-je-aleksandri-promenio-zivot-uciteljica-me-proziva-na-casu-i-cujem-sebe/rr56y58

КУД “Шефкет Ибраимовиќ” од Лесковац некогаш најуспешен , денес постои само на хартија

Богатата традиција на Ромите од Лесковац, некогаш ја презентираа надалеку познатото КУД „Шефкет Ибраимовиќ„

Ова културно уметничко друштво неофицијално е формирано во во 50-тите години од минатиот век, а функционирал како група на граѓани се до 1973 година кога официјално се регистрирани. Ова здружение броеше преку 100 членови и функционираше во повеќе културно уметнички секции. Настапуваа низ некогашната Југославија и Европа, и освојуваа многубројни домашни и меѓународни признанија на различни натпревари помеѓу Културно уметничките друштва.

За жал овој КУД не функционира повеќе од една деценија , затоа што нема заинтересирани млади луѓе кој би ја продолжиле традицијата на богатата традција на Ромите од Лесковац .

КУД „Шефкет Ибраимовиќ„ официјално постои само на хартија.

Во разговор со некогашните членови на овој КУД тие со носталгија се присетуваат на настапите и успесите .

Тие изразија надеж дека сепак ова КУД ќе заживее во рамките на Домот на културата на Ромите во Лесковац.

Тоа го потврдија и директорот на Домот на културата на Ромите во Лесковац , Среќко Живковиќ како и портпаролот на градоначалникот на Лесковац Александар Стојановиќ дека ќе дадат целосна подршка.

Истоа така напоменато е дека потребно Ромите да го сочуваат својот културен идентитет, и дека тоа може да го сторат и преку реактивирање на КУД „Шефкет Ибраимовиќ„ од Лесковац

Link: