Како што е познато Назиф Мујиќ беше познат по улогата во филмот „Епизода од животот на еден собирач на железо„ во 2013 година како натуршчик и стана познат насекаде  каде за таа улога доби и награда „ Сребрена Мечка„ на Берлинале. Тоа му донесе слава и надеж за подобар живот. Но изненадено почина во 2018 година на своја 48 годишна возраст.

Инаку таа кратка слава не му донесе ништо особено од финансиски аспект, каде беше принуден и да ја продаде статуетката, за да го прехрани семејството.

Позади себе ја остави сопругата Сенада и четри малолетни деца. Живеат во селото Лукавац во еден од најсиромшаниот дел од кантонот Тузла. Без струја, санитарен чвор и без пари.

Сенада Араповиќ вели дека не сака да живее на старата слава на нејзиниот покоен маж туку да ја информира јавноста од силните ветувања од локалната власт и културните работници од ветувањата ништо не е сторено.

Таа вели дека живеат во една соба сите, без купатило , а струја позајмуваат од соседот за кого плаќаат околу 25 евра месечно.

Се хранат од народната кујна . Поради короната тие се ограничени и во работата со собирање на секундарните суровини.

„Разочарана сум од режисерот Денис Тановиќ и екипата. Ниту еднаш ме нема побарано по смртта на сорпугот„ вели Сенада.

Факт е дека можеби филмот ги имаше најдобрите намери, но ништо не е променето. Позади Назиф останаа четри деца- најстарото девојче Шемса од 13 години и најмладата Минела од една година и седум месеци. Сандра има 11 години а Денис 7 кој наскоро ќе посетува у прво одделение, Заедно тие со мајка им Сенада се борат за основна егзистенција

Link: http://www.portal-udar.net/borba-porodice-preminulog-nazifa-mujica-se-nastavlja-ni-film-nam-nije-pomogao-da-izbjegnemo-siromastvo/

Љатифа Шиковска е од Шуто Оризари, дипломиран професор по физичка култура, и директор на НВО „Амбрела„. Таа беше на кандидатската листа на СДСМ и коалицијата „Можеме„ во ИЕ 2 каде носител беше Оливер Спасовски.

Љатифа пред да биде дел од Извршниот одбор на СДСМ децении наназад, беше познат ромски активист, кој се бореше на секој начин за остварување на основните човекови права како и заштита на децата.

Таа знае често да вели: „Јас не седам во канцеларија, мене канцеларијата ми служи само како еден технички сервис каде што се подготвувам, иначе во принцип сиве овие години работам на терен, бидејќи сметам дека токму на терен ја гледаш реалната состојба во однос на ситуацијата која се однесува на Ромите и врз основа на нивните потреби и проблеми ние креираме проекти“.

Таа напоменува дека еден од најгорливите проблеми во ромската заедница е немање на лична документација.

Сега кога се очекува да седне на пратеничкото место, нејзината шанса е тој проблем да го анимира и да ко канализира преку законодавниот дом.

„Нас ни е битно навистина, крајно време е да се најдат системски решенија, тие системски решенија мора да бидат со конкретни мерки и активности, акциони планови, стратегии, и посебни програми, преди се развојни, за да можат и Ромите да го најдат своето место во ова општество, бидејќи и ние придонесуваме кон просперитет и прогрес на нашата држава, бидејќи и јас учествувам преку одредени давачки кон државата и треба да знам каде се трошат моите пари. Како и секој граѓанин во нашата држава“, вели Шиковска.

Првата жена Ромка пратеник во македонскиот парламент исто така се води од една позната мисла на Чарлс Буковски која вели: „Ќе го спасите светот само ако им помагате на луѓето еден по еден. Се друго е романтизам и политика „